Γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο στις 25 Αυγούστου του 1947. Από μικρός ήθελε να ασχοληθεί με τη συγγραφή, πράγμα που απογοήτευσε τους γονείς του, οι οποίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν. Στη συντηρητική εποχή της δεκαετίας του ’50, το επάγγελμα συγγραφέας ισοδυναμούσε με υποτίμηση, για να μην πούμε ότι δεν θεωρείτο καν επάγγελμα. Σαν ‘ευσυνείδητοι’ γονείς, ακολουθώντας το ‘πρωτόκολλο’ της κοινωνίας, επιδίωκαν να νουθετήσουν έναν μηχανικό όπως ο πατέρας του Πάουλο, μηχανορραφώντας διάφορες μεθόδους, όπως το γάμο, τη στέρηση οικονομικών πόρων, ακόμα και την εισαγωγή του σε ψυχιατρική κλινική αποτρέποντάς τον από το όνειρό του!
«Όταν θελήσεις κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν όλο θα συνωμοτήσει για να γίνει η επιθυμία σου πραγματικότητα».
Πιστός στην παραπάνω φράση, δραπέτευσε από την κλινική 3 φορές, υποσχέθηκε στους γονείς του να σπουδάσει και αφέθηκε ελεύθερος σε ηλικία 17 ετών. Για να αντιληφθούμε το μεγαλείο της ψυχής αυτού του ανθρώπου, να υπογραμμίσω ότι σε συνέντευξή του έχει αναφέρει σχετικά με τους γονείς του, ότι το έκαναν από αγάπη και με τις γνώσεις που διέθεταν προσπαθούσαν να αποσοβήσουν μια λάθος κίνηση προς όφελός του…
Παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα νομικής στο πανεπιστήμιο, αλλά 1 χρόνο αργότερα, αλλάζει άρδην πλεύση και τρόπο σκέψης, υιοθετώντας έναν ανέμελο τρόπο ζωής, ανακαλύπτοντας τον κόσμο μέσα από τα ταξίδια και συγκεντρώνοντας εμπειρίες και αναμνήσεις, πολύτιμές για το μετέπειτα συγγραφικό του έργο.
Επιστρέφει στη Βραζιλία τη δεκαετία του ‘70, γράφει στίχους, φυλακίζεται ως εντιεξουσιαστής και λίγο καιρό αργότερα, βρίσκει το λιμάνι της ζωής του στο πρόσωπο της μετέπειτα συζύγου του Χριστίνας.
«Μην απαρνιέσαι ποτέ τα όνειρα σου, να ακολουθείς πάντα τα σημάδια. Είναι η δυνατότητα να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο που δίνει ενδιαφέρον στη ζωή».
Αποφασίζει να ακολουθήσει τα όνειρά του. Είναι ανώφελο να απαρνιέται αυτό για το οποίο έχει γεννηθεί. Με σύμμαχό του τη Χριστίνα, ταξιδεύουν και αναζητούν το βαθύτερο νόημα της ευτυχίας, τη χαρά και την αγάπη της ζωής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, διανύοντας τη 4η δεκαετία της ζωής του, γράφει το πρώτο του βιβλίο, «το ημερολόγιο ενός μάγου», το οποίο δεν έχει απήχηση στον κόσμο, πράγμα που δεν τον πτοεί καθόλου, αντ’ αυτού του δίνει δύναμη για τη δημιουργία του επόμενου βιβλίου «ο αλχημιστής» το οποίο θεωρείται πλέον best seller ξεπερνώντας σε πωλήσεις κάθε προσδοκία!
Ο αλχημιστής, κατέχει τη θέση βετεράνου στη λίστα των βιβλίων. Χαρακτηρίστηκε ως βιβλίο του αιώνα μιας και μεταφράστηκε σε πάνω από 80 γλώσσες και πούλησε περισσότερα από 150.000.000 αντίτυπα! Ναι, καλά διαβάσατε, 150 εκατομμύρια αντίτυπα! Ασύλληπτο νούμερο που του χάρισε μια θέση στη 10αδα των βιβλίων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.
Ο Πάουλο Κοέλιο συνεχίζει να γράφει και έχει στο ενεργητικό του περισσότερα από 30 βιβλία, από τα οποία ξεχώρισα τα: Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα, το πέμπτο βουνό, έντεκα λεπτά, Ζαχίρ και ο νικητής είναι μόνος τα οποία και συστήνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε.
Μερικές φορές χρειάζεται όλος ο κόσμος για να καταλάβετε ότι ο θησαυρός είναι θαμμένος στο δικό σας σπίτι.
Του έχουν απονεμηθεί αρκετά λογοτεχνικά βραβεία παγκοσμίως, τα έργα του μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες και δικαιωματικά έχει κερδίσει τόσους θαυμαστές και υποστηρικτές, που δηλώνουν πλέον φανατικοί οπαδοί του. Με ένα τρόπο αρκετά ξεχωριστό, έχει καταφέρει να αλλάξει τη ζωή και τον τρόπο σκέψης του αναγνωστικού κοινού του, μέσα από μια αύρα πλημμυρισμένη από έντονο μυστικισμό, διαλογική έκφραση, πλήρη αφοσίωση στην επίτευξη των στόχων, αλλά και πνευματική εξάσκηση!
Κλείνοντας την ενότητα Πάουλο Κοέλιο, θα δανειστώ τα λόγια του, αφυπνίζοντας τις συνειδήσεις όλων μας. Ισχυρίζεται ότι, καλλιεργώντας ακατάπαυστα το εγώ, βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγαλειώδη αποκάλυψη, ενός καλύτερου κόσμου.
«Όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ’ ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.».
Τι λέτε, το δοκιμάζουμε;
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.