Λουδοβίκος Σαλβατόρ

 

FacebookTwitterPinterestΑνταλλαγή

«ό Άρχιδούξ τής Αύστρίας Σαλβατώρ: Στη Λευκάδα διέμεινεν επί πολύ, καί εντός μιάς κομψής θαλαμηγού,την οποίαν είχε πλήρη προ­σωπικού και καλλιμόρφων γυναίκων,  κάμνων μελέτας των βυθών των θαλασσών, και συγγράψας πολλάς αξίας λόγου παρα­τηρήσεις, εις ογκωδέστατον βιβλίον, τό όποιον μετά τον θάνατόν του μετεφράσθη εις ολας τάς γλώσσας. Γράφει πολλά και περί Λευκάδος. Σπανίως έξήρχετο εις περίπατον.  Ητο κοντού αναστήματος, έρυθροπρόσωπος μέ ύπογένειον άκαλαίσθητον, καί έτρεφεν οξείς όνυχας εις όλους τούς δακτύλους τών χειρών του καί τό σύνολον αύτου, όχι αρμονικόν. Είχε συνεργείον δυτών, τό όποιον κατήρχετο εις τούς πυθμένας καί διηρεύνα τά φυτά, τά ζώα, κοράλλια, δένδρα κ.τ.λ.»

Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν για τον αρχιδούκα της Αυστρίας Λουδοβίκο Σαλβατόρ (Ludwig Salvator) και την επίσκεψη του στη Λευκάδα μεταξύ των χρόνων 1903 -1905, καθώς και την αμετάφραστη εργασία του: «ANMERKUNGEN OBER LEVKAS», Σημειώσεις από τη Λευκάδα που εκδόθηκε στην Πράγα στη Γερμανική γλώσσα το 1908 και βρίσκεται στην Χαραμόγλειο Βιβλιοθήκη. Δες εδώ.

Αφορμή να επανέλθουμε είναι η παραπάνω αναφορά του Πάνου Θ. Κουνιάκη που συναντήσαμε στο έργο του «Η σύγχρονη Λευκάς», που εκδόθηκε το 1937, 22 χρόνια μετά τον θάνατο του αρχιδούκα.

Ο Λουδοβίκος Σαλβατόρ (Salvator, Ludwig, 1847-1915), γεννήθηκε, στο Palazzo Pitti, στη Φλωρεντία, από τον Μεγάλο Δούκα Λεοπόλδο Β΄ της Τοσκάνης και την Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Αντωνιέττα, πριγκίπισσα των δύο Σικελιών. Το 1864, αρχίζει σπουδές, στο Theresianeum της Βιέννης. Το ενδιαφέρον του στρέφεται στις φυσικές επιστήμες, τις γλώσσες, την ιστορία, τη γεωγραφία, τη λαογραφία, την αρχαιολογία, το σχέδιο.

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από το αυστριακό στράτευμα, όπου υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματικός. Σύντομα όμως άλλαξε ρότα στη ζωή του και αφοσιώθηκε στις φυσικές επιστήμες, την ιστορία και τα ταξίδια στις πέντε ηπείρους. Το 1872 απέκτησε το πρώτο του σκάφος, το NIXE I (Νίκη), με το οποίο ταξίδεψε σε όλη τη Μεσόγειο. Όταν ναυάγησε, αγόρασε άλλο πλοίο, το οποίο ονόμασε NIXE II. Μέχρι το τέλος της ζωής του εξέδιδε δυο βιβλία το χρόνο, ανάμεσα στα οποία και βιβλία για περιοχές της Ελλάδας

Μεταξύ των άλλων ταξίδεψε και διέμεινε στη Μαγιόρκα, τη Ζάκυνθο, τα Ιόνια νησιά, τις Η.Π.Α., την Κύπρο, την Αίγυπτο και τη Συρία, καταγράφοντας στη συνέχεια τις σχετικές ταξιδιωτικές του εντυπώσεις και εμπειρίες. Υπήρξε μια πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα τόσο ώστε να θεωρείται πρωτότυπος για τον τρόπο που ζούσε κυριολεκτικά ασυνήθιστο, κυρίως για ένα μέλος του Αυτοκρατορικού Οίκου.

Στο βιβλίο του Δημήτρη Καμπουράκη, «Μια Σταγόνα Ιστορία». Στη σελίδα 115, σε ειδικό κεφάλαιο, με τίτλο «Ένας αρχιδούκας στο Τζάντε», γίνεται αναφορά στην προσωπικότητα του Σαλβατόρ.

Μεταξύ των άλλων, αναφέρεται ότι: «… από μικρός έδειξε ότι δεν χώνευε την αριστοκρατική του τάξη και τον τρόπο ζωής της. Αρνήθηκε μια εξασφαλισμένη   πολιτική ή στρατιωτική καριέρα, δεν έκανε ποτέ οικογένεια και προτίμησε να περάσει τη ζωή του ρέμπελος και ανεξάρτητος, δίχως δεσμεύσεις. Υπήρξε δηλωμένος ειρηνιστής, οικολόγος, πανθεϊστής και πανηδονιστής. Αντί να μουχλιάζει μέσα στα βελούδα των υγρών κεντροευρωπαϊκών πύργων, αγόρασε την περίφημη θαλαμηγό του «Νίξε» και άρχισε να γυρίζει τον κόσμο. Επί σαράντα χρόνια τριγύριζε στη Μεσόγειο και στον υπόλοιπο κόσμο, ζώντας έντονα, μελετώντας τα μέρη όπου έφθανε, καταγράφοντας και κάνοντας σχέδια που δημοσίευε…»

Ως μελετητής πολλών Επιστημών (ασχολήθηκε με την γεωλογία, αρχαιολογία, βοτανική, ζωολογία, μέχρι και εθνολογία και γλωσσολογία) ήταν στην εποχή του διεθνώς γνωστός. Η μητρική του γλώσσα ήταν η ιταλική, μιλούσε όμως γερμανικά, ισπανικά καταλανικά, γαλλικά και αγγλικά. Είχε εκλεγεί επίτιμο μέλος πολλών επιστημονικών ακαδημιών σ’ όλο τον κόσμο.

«…Ο πολυμαθής και κοσμογυρισμένος αυτός ερευνητής μελέτησε σε βάθος τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων, τις παραδόσεις και τους μύθους τους, τη γλώσσα και τη μουσική, τις εργασίες και τα επιτηδεύματά τους….» «Η διοικητική οργάνωση η πληθυσμιακή κατάσταση των κοινωνιών, οι ενασχολήσεις των κατοίκων συνεξετάζονται με το κλίμα, τις φυσικές συνθήκες και τη μορφολογία του εδάφους και της θάλασσας που τα περιβάλει.»

Υπέφερε από μια εξελισσόμενη μορφή ελεφαντίασης.  Πέθανε το 1915, σε ηλικία 68 ετών από σηψαιμία  μετά από εγχείριση των κάτω άκρων.

ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ

H Λευκάδα ερχόμενος από την Πρέβεζα

Η νήσος Σέσουλα

Η Λευκάδα Νοτιοδυτικά

Κάβος Δουκάτο από θαλάσσης

Ο ΑΡΧΙΔΟΥΞ ΣΑΛΒΑΤΩΡ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ

Ὁ ἐν Ἀθήναις ἀνταποκριτὴς… συναντηθεὶς μετὰ τοῦ ἀρχιδουκὸς Σαλβάτωρ, ὡμίλησε πρὸς αὐτὸν περὶ τῶν ἀνασκαφῶν τοῦ κ. Δαῖρπφελδ καὶ τῆς Λευκάδος ὡς Ἰθάκης. Ὁ ἀρχιδοὺξ εἶπε πρὸς τὸν Ἕλληνα ἀνταποκριτήν:

Δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ παραδεχθῇ τις τὴν νεωτεριστικὴν θεωρίαν περὶ Ἰθάκης τοῦ κ. Δαῖρπφελδ.
1ον Διότι αἱ παραδόσεις αἱ συνεχεῖς καὶ ἀδιάκοποι τοσούτων αἰώνων μᾶς παρέχουν ἀσφαλὲς τεκμήριον, ὅτι οὐδέποτε ἠμφισβητήθη ἡ ὕπαρξις καὶ ἡ ταυτότης τῆς νῦν Ἰθάκης πρὸς τὴν ὁμηρικὴν νῆσον.
2ον διότι καὶ ἡ ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ περιγραφὴ τῆς νήσου ὑπὸ τοῦ Ὁμήρου συμφωνεῖ κατὰ τὸ πλεῖστον πρὸς τὴν σημερινὴν τοπογραφίαν τῆς Ἰθάκης, ἂν δὲ εἴς τινα σημεῖα ὑπάρχῃ ἀσήμαντος ἢ ἔστω καὶ οὐσιώδης διαφορά, τοῦτο δὲν ἐνέχει πολλὴν σπουδαιότητα, καθόσον ὁ Ὅμηρος δὲν ἦτο γεωγράφος ἢ τοπογράφος, ὑποχρεούμενος νὰ περιγράψῃ πιστῶς τὴν νῆσον, ἀλλὰ ποιητής, συγγραφεὺς δηλ. περιγράφων μὲ τὰ ἰδεώδη πτερὰ τῆς ποιήσεως καὶ συνεπῶς μὴ δεσμευόμενος πρὸς ἐντελῶς ἀκριβῆ καὶ λεπτομερῆ περιγραφὴν τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἀναφερομένων ἐν τῷ ποιήματι μερῶν.
καὶ 3ον διότι οὐδὲν ἀνευρέθη ἐν Λευκάδι δικαιολογοῦν ἢ τοὐλάχιστον παρέχον καὶ τὴν ἐλαχίστην ἔστω ἐλπίδα περὶ τῆς βασιμότητος ἢ πιθανότητος τῶν θεωριῶν τοῦ κ. Δαῖρπφελδ καὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ ὁμοφρονούντων.

aromalefkadas