Η γενική σφαγή των Διαμαρτυρομένων (Ουγενότων) στο Παρίσι, από τους Ρωμαιοκαθολικούς, στις 24 Αυγούστου 1572, κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου Βαρθολομαίου...
Ως έκφραση χρησιμοποιείται στον καθημερινό λόγο για περιπτώσεις μαζικών και βίαιων εκκαθαρίσεων.
Την εκτέλεση του σχεδίου ανέλαβε ο Δούκας Ερρίκος του Γκιζ που είχε προετοιμάσει τους φανατικούς Ρωμαιοκαθολικούς στρατιώτες του και τις αναγκαίες ενέργειες για την επιτυχία του αιφνιδιασμού. Η έξοδος των φανατικών ανδρών του Γκιζ από το Λούβρο, συνδυάστηκε με την κινητοποίηση του φανατισμένου όχλου από τις κωδωνοκρουσίες του ναού Σεν Ζερμέν του Οξερουά. Ένα από τα πρώτα θύματα των σφαγών ήταν ο Κολινί. Εξόντωσαν τη φρουρά του και μπήκαν στο δωμάτιο του όπου προσευχόταν γονατιστός. Τον χτύπησαν με ξίφη κι εγχειρίδια κι ενώ ήταν ακόμα ζωντανός τον πέταξαν από το παράθυρο στον δρόμο, στα πόδια του Γκιζ!
Το κεφάλι του κόπηκε και στάλθηκε στο Λούβρο, ενώ το σώμα του ακρωτηριάστηκε και κρεμάστηκε από τις φτέρνες. Εκείνη την ώρα, έφτασε μήνυμα της Αικατερίνης με το οποίο ανακαλούνταν η σφαγή. Ωστόσο ήταν πολύ αργά. Χιλιάδες Ουγενότοι (από 2.000 – 5.000, σύμφωνα με άλλες πηγές 3.000) , σέρνονταν έξω από τα σπίτια τους και σφάζονταν οικογενειακά. Μασκοφόροι πήγαν στο σπίτι του Δούκα ντε λα Ροσφουκό , που νόμισε ότι θα τον καλούσαν σε χορό μεταμφιεσμένων της Αυλής και τον θανάτωσαν. Ουγενότοι ευγενείς, μέλη της ακολουθίας του Ερρίκου της Ναβάρας, που είχαν εγκατασταθεί στο Λούβρο, καλούνταν στα βασιλικά διαμερίσματα όπου και σφάζονταν ένας ένας . Οι σφαγές συνεχίστηκαν ως τις 28 Αυγούστου, οπότε ο σαστισμένος Κάρολος, εξέδωσε διάταγμα για άμεση κατάπαυσή τους.
Τα θύματα των σφαγών δεν ήταν όλοι Ουγενότοι. Πολλοί μέσα στο γενικό χάος βρήκαν ευκαιρία να απαλλαγούν από ανεπιθύμητες συζύγους, οικονομικούς ανταγωνιστές, ακαδημαϊκούς αντιπάλους κ.ά.
Οι σφαγές επεκτάθηκαν και στη γαλλική επαρχία. Οι Αρχές, πολιτικές και εκκλησιαστικές, αλλού τις ενθάρρυναν και αλλού τις εμπόδιζαν, όσο μπορούσαν. Στις 25 Αυγούστου έγιναν σφαγές στην Ορλεάνη, στις 31 Αυγούστου στη Λιόν, στις 11 Σεπτεμβρίου στην Μπουρζ, στις 3 Οκτωβρίου στο Μπορντό και στις 4 Οκτωβρίου στις πόλεις Τρουά, Ρεν, Τουλούζ κ.α. Η 4η Οκτώβρη φαίνεται ότι ήταν η τελευταία μέρα σφαγών Ουγενότων.
Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων παραμένει ως σήμερα άγνωστος. Μια γενική εκτίμηση, κάνει λόγο για 20.000 – 30.000 νεκρούς…
Ο αντίκτυπος των σφαγών – Η απίστευτη αντίδραση του Πάπα
Ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ ΄ δεν τήρησε ούτε τα προσχήματα. Διακήρυξε τη χαρά του για τα γεγονότα και διέταξε δημόσιες προσευχές ευχαριστίας στον Θεό! Παράλληλα, έδωσε εντολή να κοπεί μετάλλιο (!) για να γιορταστεί το γεγονός, με τη μορφή του στη μια όψη και τη λατινική επιγραφή «Ugonottorum strages 1572» («Σφαγή Ουγενότων 1572») και έναν άγγελο με σταυρό και σπαθί δίπλα στους νεκρούς Προτεστάντες στην άλλη…
Αυτή ήταν λοιπόν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου(Le massacre de Saint Barthelemy), που έχει ταυτιστεί με μαζικές σφαγές αντιπάλων. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όλων των εποχών και μάλιστα μεταξύ ομόθρησκων. Και, ουσιαστικά, πρόκειται για πολλές νύχτες και όχι μία…
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.