Μη λάχει

Μη λάχει και βρεθεί κάποιος να αντικρούσει
Πως έφυγα και σε άφησα κώδωνα και να κρούσει
Στα τελευταία τα στερνά αυτά τα βήματά σου
Κανείς δε θα σταθεί σιμά στο συναπάντημά σου.

Μη λάχει κάποιος και μου πει,δε φρόντισες διόλου
Επιταγές δεν άκουσες έπεμψες στου διαόλου
Το διάβα βήμα ασταθές ,έκριναν εξ ιδίων
Αυτά θα τα χω επί τιμής,να κρίνουν των μορίων

Αυτά που ήρθαν και έδωσαν αύξηση για εργαςία
Μα κι αυτή μου στέρησες,έπεσα στην ανεργία.
Αυτή δεν την επέλεξα ,μα όσο και αν ζητούσα
Να βρω ,να ψάξω ολοταχώς,αυτό το καρτερούσα.

Μα έστησες το σχετικό πλάνο ν ακολουθήςω
Με πλάγιους και δόλιους ισχυρισμούς να αναδείξω
Πως όσο και αν επάλεψα και ήθελα να δώσω
Τα άριστα μελήματα ,δικά μου μην προδώσω

Τα ήθη και οι ηθικές,αξίες που χα μάθει
Επλάσαν σχέδια οικτρά ,κι ο καθείς εφ ω ετάχθη
Θέλω και το διεκδικώ,διώκω και πρεσβεύω
Τα δικά σου ανελέητα εγώ σου διαψεύδω

Θα διαφεντεύω θαρρετά του είναι μου την πλάση
Διαπραγματευτής πιςτός ,σε αγώνα κι όχι σε λάσπη
Που θέλουνε διακαώς ,την παίρνουν την απλώνουν
Μα διόλου δεν με ξέρουνε ,και θα καταπλακώνουν.

Τα όνειρα τα αισχρά ,απ των ψυχών το βάθος
Διακεκομμένα αποτυχώς,επέσανε σε λάθος
Συμβιβασμούς δε δέχτηκα κι εντόνως το δηλώνω
Την αλήθεια της ψυχής ,ποτέ δε βεβηλώνω.

Στέκομαι ευθαρρςώς,αντίκρυ σας κοιτάω
Με βλέμμα αντρίκιο αληθινό ,τι κι αν θα κουβαλάω
Σταυρό που μου δωρήσατε ,έχω και τον τιμάω
Στο διάβα μου ολοταχώς ,αυτό θα μαρτυράω.

Για τα παιδιά μου θα σταθώ ,αντάξια σε εκείνα
Αχρηστα μέλη σώματος ,μοιράζανε κινίνα
Μα εχθρός σ αυτά ετάχθηκα ,τα χω ποδοπατήσει
Τα έδιωξα τα στέρησα ,δεν τα χω αναζητήσει.

Παρά θα χω συνεχώς,μόνο μες στο μυαλό μου
Ανθρωπο που μου έπεμψε ο Πλάστης για καλό μου
Αντάμωμα ζωής,μη λάχει και το χάσω ,αυτό ικετευτικά
Το όνειρο αυτό να πράξω ,με αγάπη να το κοιτάξω.

Μη λάχει και αποκριθεί κανείς κι εγώ το μάθω
Πως ξέφυγε η ηθική,ας μείνει να του σπάσω
Καλούπι που θα φρόντισε ,δικό μου να ανοίξω
Και λε'ύτερη και αντάξια ,του είναι μου ν αποδείξω.

Πως τα όνειρα αυτά ,που κρύβουμε στο διάβα
Ερχονται και μας αποζητούν ,χώρους μας μες στη λάβα
Αυτή της ζωής,όχι να τρομοκρατούμε
Αλλά μ επίβλεψη αρχής αλήθειας να τη ζούμε.

Μη λάχει και διαννοηθεί ,ψέμα και γω το μάθω
Ας βρει να κρυφτεί ,για δε θα ξαποστάσω
Ακουσα και δέχτηκα ,χιλιάδες ειρωνείες '
Μα τώρα θα ξεβράσουνε του νου τους ατασθαλίες.

Θα στέκομαι και θα τηρώ ,ποτέ σιγήν ισχθύος
Παρά θα φωνάζω θα τολμώ εντίμως κι επαξίως
Τα θέλω μου για οδηγό ,έχω. Το φύλακά μου
Να ζω και να ευημερώ ,ως τα υστερνά μου.

Χρόνια που αποφάσισε σε μας να τα χαρίσει
Ο Δημιουργός και Κριτής δικός μας να ορίσει
Του μέλλοντός μας ευκρινώς τη ζήση να χαρίσει
Αγάπη αληθινή παντοτινή,με ευλογία του να τη σφραγίσει.





πηγη ANNA ZANIDAKH