Διαβάζοντας την παράκληση της Μυρτιδιώτισσας αναλογιζόμαστε τα δεινά και τις περιπέτειες που πέρασαν τα Κύθηρα επί Βενετοκρατίας και Αγγλοκρατίας και μέχρι τον 20ό αι. όταν οι πρόγονοί μας κατέφευγαν στην προστασία και σκέπη της Μυρτιδιώτισσας.
Εκεί αναφέρονται πειρατικές επιδρομές, αρρώστιες και προπάντων η πανούκλα, θαλασσινές περιπέτειες, ανομβρίες, σεισμοί, κεραυνοί και σιτοδείες, αλλά πουθενά δεν αναφέρονται πυρκαγιές.
Χωρίς να έχω εμπειρίαν πυρός, πιστεύω ότι αυτό οφείλεται στους παρακάτω λόγους. Πρώτα πρώτα τα Κύθηρα εκείνες τις εποχές δεν είχαν πεύκα. Τα εύφλεκτα πεύκα ήταν άγνωστο είδος στα Κύθηρα μέχρι το 1960, οπότε ξεκίνησε η μεγάλη εξόρμηση για την αναδάσωση των Κυθήρων. Μέχρι τότε τα δέντρα των Κυθήρων ήταν οι ελιές, οι κέδροι, οι αμυγδαλιές, οι χαρουπιές και άλλα μελισσοκομικά φυτά και μάλιστα η Αγγλοκρατία έδινε κίνητρα για να φυτεύονται τέτοια είδη. Δεύτερον η εκτεταμένη κτηνοτροφία εκείνη την εποχή αποψίλωνε τις περιοχές που σήμερα διευκολύνουν την εξάπλωση της φωτιάς. Τρίτον δεν υπήρχαν εγκαταλελειμμένα ξύλα και κλαδιά, διότι οι οικογένειες χρησιμοποιούσαν τζάκι και φούρνο και οι ανάγκες σε καύσιμη ύλη ήταν πολύ μεγάλες. Τέταρτον για να λειτουργήσει και να τροφοδοτηθεί ένα ασβεστοκάμινο χρειαζόταν τόσα πολλά κλαδιά (ντεστέδες) που έπρεπε να αποψιλωθεί ένα βουνό. Και τα ασβεστοκάμινα ήσαν πολλά στα Κύθηρα.
«Ο δρόμος για τα Κύθηρα» ένας δίσκος σταθμός με μουσική του Γιώργου Κατσαρού κυκλοφόρησε το 1973. Ένα από τα τραγούδια του δίσκου είναι «τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε» σε στίχους του Ηλία Λυμπερόπουλου, που έγινε μεγάλη επιτυχία με τη μοναδική ερμηνεία του Μητροπάνου.
Κάτσε στην πέτρα του γιαλού
βάλε το χέρι αντήλιο
πάρε μια χούφτα θάλασσα
πάρε μια χούφτα ήλιο
και πλύνε μου το πρόσωπο
και πλύνε μου το πρόσωπο.
Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε,
το χάσαμε το πλοίο της γραμμής
Στα κύματα του Αιγαίου θα χαθούμε,
δυο κύματα που σβήσανε κι εμείς.
Αυτό το υπέροχο τραγούδι κάποιοι το θεωρούν αισιόδοξα μελαγχολικό. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν το στίχο, αλλά σίγουρα όλοι γοητεύονται και από το στίχο και από τη μουσική.
Τα συμβολικά Κύθηρα που είναι το όνειρο του κάθε ανθρώπου για ευτυχία και υπόσχεση για τη γλύκα της ζωής, εδώ για το στιχουργό είναι ο χαμένος παράδεισος, είναι το σύμβολο μιας ουτοπικής αναζήτησης. Όμως κάποιος είπε ότι τα Κύθηρα είναι υπαρκτά ακριβώς επειδή είναι μυθικά!
Οι Κυθήριοι ετίμησαν το συνθέτη και στα Κύθηρα, όπου αποθεώθηκε κατά την επίσκεψή του και στην Αθήνα. Στο γραφείο του συνθέτη υπάρχει το τιμητικό δίπλωμα που του απένειμε η Κυθηραϊκή Αδελφότητα Αθηνών Πειραιώς.
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.